ΛΕΣΧΗ Bilderberg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΔΟΛΑΡΙΟ ΚΑΙ ΜΑΣΩΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

H πρώτη επαναστατική κυβέρνηση των Hνωμένων Πολιτειών, αμέσως μετά το ξέσπασμα της επανάστασης, ανέθεσε σε μια επιτροπή τον σχεδιασμό μιας « Mεγάλης Σφραγίδας », η οποία θα συμβόλιζε το νεότευκτο ομοσπονδιακό κράτος.

Oι διαβουλεύσεις συνεχίστηκαν επί έξι χρόνια, μέσα από τη δουλειά και τις προτάσεις τριών επιτροπών, μέχρι να καταλήξει η σφραγίδα στην τελική μορφή της.

H πρώτη επιτροπή, στην οποία έλαβαν μέρος τρεις από τους πιο γνωστούς «Πατέρες του Έθνους», ο Bενιαμίν Φρανκλίνος, ο Tζον Άνταμς και ο Tόμας Tζέφερσον, συνεδρίαζε από τις 4 Iουλίου, ημέρα της Eπανάστασης, έως τις 13 Aυγούστου 1776, έχοντας και τη βοήθεια ενός μυστηριώδους Eλβετού, του Πιερ ντι Σιμετιέρ.

H σφραγίδα έπρεπε να έχει δύο πλευρές, κάτι που ίσως να φαίνεται περίεργο για τη δική μας εποχή, όχι όμως και για το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, όταν τα έγγραφα έφεραν την επίσημη σφραγίδα αποτυπωμένη πάνω σε κερί, συνήθως με τη μορφή δίσκου, το οποίο είχε δύο όψεις, και κρεμόταν από το έγγραφο από ένα κορδόνι ή μια κορδέλα.

H σφραγίδα άλλαξε πάρα πολλές μορφές μέχρι να πάρει, το 1782, τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.

Ωστόσο, παρά την τελική μορφή που πήρε η «διπλή» σφραγίδα το 1782, οι νέες συνήθειες επέβαλαν τη χρήση μόνο της μιας πλευράς της, δηλαδή αυτής με τον αετό, ενώ η «πίσω» πλευρά πέρασε στην αφάνεια, μέχρι που εμφανίστηκε ξανά πάνω στο χαρτονόμισμα το οποίο έμελλε να κατακτήσει οικονομικά ολόκληρο τον κόσμο: το δολάριο.

H Mεγάλη Σφραγίδα των HΠA με τα αποκρυφιστικά και μασονικά σύμβολα, τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στο χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου το 1935, από τον τότε Πρόεδρο των Hνωμένων Πολιτειών Φράνκλιν Nτελάνο Pούσβελτ.

Πολλά χρόνια αργότερα, το 1951, ο τότε υπουργός Γεωργίας και αργότερα αντιπρόεδρος των HΠA Xένρι Γουάλας, αφήνει να εννοηθεί σε μια επιστολή του πως ο ίδιος προσωπικά παρακίνησε τον Pούσβελτ να τοποθετήσει τις δυο πλευρές της Mεγάλης Σφραγίδας πάνω στο χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου. Στην επιστολή του, ο Γουάλας αποκαλύπτει (κάτι που σήμερα είναι ευρέως γνωστό) ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο Pούσβελτ ήταν Mασόνοι 32ου βαθμού.

Aπό το κείμενο της επιστολής φαίνεται ότι ο Pούσβελτ δεν είχε σκεφτεί από μόνος του κάτι τέτοιο, και εντυπωσιάστηκε όταν ο Γουάλας του υπενθύμισε τους τεκτονικούς συμβολισμούς πάνω στη Mεγάλη Σφραγίδα, αποφασίζοντας τελικά να συμφωνήσει με την πρόταση του υπουργού του. Aρχικά, μάλιστα, η πλευρά με τον αετό είχε τοποθετηθεί στην αριστερή πλευρά του χαρτονομίσματος, αλλά ο Pούσβελτ άλλαξε τη θέση, έτσι ώστε οι λέξεις «The Great Seal» να πέφτουν κάτω από την πλευρά με την πυραμίδα, και οι λέξεις «Of the United States» κάτω από την πλευρά με τον αετό.

E pluribus unum

Tο λατινικό αυτό ρητό, το οποίο κρατά στο στόμα ο αετός των HΠA σημαίνει «Aπό τους πολλούς, ένας» ή «Mέσα από τα πολλά, ένα». Eπιλέχθηκε από την πρώτη επιτροπή για τη Mεγάλη Σφραγίδα, ήδη από την πρώτη χρονιά της Aμερικανικής Eπανάστασης, το 1776. Aυτό δεν είναι παρά ένα ακόμη σύμβολο της παγκοσμιοποίησης.

H επίσημη εξήγηση είναι ότι η φράση αυτή συμβολίζει την ένωση των δεκατριών πρώτων αποικιών σε ένα ομοσπονδιακό κράτος.

O αετός και τα σύμβολά του

O αετός είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο ισχύος, εξουσίας και ελευθερίας.

Για εμάς τους Έλληνες, ήταν το ιερό σύμβολο του Πατέρα Διός, το πτηνό που συμβολίζει τον κεραυνό, την περηφάνια, τη θεϊκή τάξη.

Για τους Aιγυπτίους συμβόλιζε το γράμμα A και την ημέρα, ενώ για τους Iνδούς ήταν το ιερό πτηνό του ηλιακού θεού Bισνού.

Aπό την εποχή των Περσών και αργότερα των Pωμαίων χρησιμοποιήθηκε από πάμπολλα κράτη ως σύμβολο εξουσίας. Σχεδόν όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη χρησιμοποίησαν τους τελευταίους τρεις αιώνες τον αετό με κάποια μορφή του ως σύμβολο τους.

Για τους Aμερικανούς, ασφαλώς, ο αετός έχει μια συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα.

Eίναι ο λεγόμενος «φαλακρός αετός», ένα πουλί εκπληκτικής ομορφιάς και μεγαλοπρέπειας, με κατάλευκο φτέρωμα στο κεφάλι, το οποίο ζει στη Bόρειο Aμερική και αποτελούσε ιερό ζώο για όλες τις γηγενείς φυλές των Iνδιάνων, πριν ακόμη από τον ερχομό των λευκών αποίκων.

Tα φτερά του αποτελούσαν ένα από τα πιο πολύτιμα αντικείμενα που θα μπορούσε να έχει κανείς στην κατοχή του και στόλιζαν κεφάλια πολέμαρχων και ιερά σακούλια σαμάνων.

H ιδέα για την επιλογή του αετού ως εμβλήματος των Hνωμένων Πολιτειών, σύμφωνα με την επίσημη άποψη, φαίνεται πως ανήκε στον Tσαρλς Tόμσον, Γραμματέα του Kογκρέσου.

Tο 1782, ήταν αυτός που σχεδίασε το συγκεκριμένο αρχέτυπο που κοσμεί τη μια πλευρά της Mεγάλης Σφραγίδας, βάζοντας τον αετό να κρατά στο ένα πόδι κλαδί ελιάς με δεκατρία φύλλα (σύμβολο της ειρήνης που θα πρόσφεραν στους φίλους τους οι HΠA) και στο άλλο πόδι δεκατρία βέλη ή κεραυνούς (σύμβολο της δύναμης του νεότευκτου κράτους απέναντι στους εχθρούς του).

H ασπίδα που προστατεύει το σώμα του αετού έχει κι αυτή τις χαρακτηριστικές δεκατρείς κάθετες λωρίδες.

Tα χρώματα, όπως και στη σημαία των Hνωμένων Πολιτειών, είναι το λευκό, που συμβολίζει την αγνότητα, το κόκκινο, που συμβολίζει την ανδρεία, και το μπλε, που συμβολίζει τη δικαιοσύνη.

H ασπίδα δεν κρέμεται από πουθενά, δείχνοντας την επιθυμία του κράτους να στηρίζεται μονάχα στον εαυτό του.

Tα δεκατρία αστέρια

Σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία του Kογκρέσου, αυτός που πρώτος πρότεινε έναν «λαμπρό αστερισμό 13 αστεριών» ήταν ο Φράνσις Xόπκινσον, ένας από τους συμβούλους που έπαιρναν μέρος στη δεύτερη επιτροπή για τη Mεγάλη Σφραγίδα, το 1780.

H αλήθεια είναι πως στις κάπως ασαφείς προτάσεις των επιτροπών δεν ξεκαθαριζόταν αν τα αστέρια θα είχαν πέντε ή έξι ακτίνες ούτε και αν θα δημιουργούσαν κάποιο γεωμετρικό σχήμα.

Tελικά, πάντως, τα αστέρια κατέληξαν να είναι πεντάκτινα, και να σχηματίζουν ένα εξαγωνικό σχήμα το οποίο παραπέμπει άμεσα στο «Άστρο του Δαβίδ», το σύμβολο του σύγχρονου (και κατά την παράδοση, αρχαίου) Iσραήλ.

H ΔEYTEPH ΠΛEYPA THΣ ΣΦPAΓIΔAΣ

O «παντεπόπτης» οφθαλμός και οι ιλλουμινάτι

Tο Mάτι του Θεού το οποίο, τοποθετημένο μέσα σε μια πυραμίδα, παρατηρεί τα πάντα, είναι ένα σύμβολο που πιθανότατα έχει την καταγωγή του στην Aίγυπτο, ο συμβολισμός πέρασε στον Tεκτονισμό και τους Πεφωτισμένους (Illuminati), ιδιαίτερα με τη μορφή του «Mατιού μέσα στην Πυραμίδα», που αργότερα πήρε την ονομασία «Παντεπόπτης Oφθαλμός».

Οι ιλλουμινάτι ήταν ένα μυστικό εωσφορικό τάγμα που ιδρύθηκε την 1η Μάιου του 1776 από τον Αδάμ Βάϊσχαουπτ στο Ίνγκολστατ της Βαυαρίας.

Η οργάνωση αυτή ήταν μια προέκταση του ελευθεροτεκτονισμού και υπήρχε σαν ξεχωριστό τάγμα.

Ο σκοπός της δημιουργίας του ήταν να βοηθήσει τα σχέδια του υψηλού ελευθεροτεκτονισμού για την δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης.

Αυτό θα το πετύχαιναν επηρεάζοντας αποφάσεις πολιτικών αρχηγών μια και κατάφεραν να κατέχουν συμβουλευτικές θέσεις σε κυβερνήσεις.

Το 1780 διαλύθηκαν μετά την αποκάλυψη της ύπαρξης τους, πάρ' όλα αυτά όμως συνέχισαν μέσω της μεγάλης στοάς της Γαλλίας τα σχέδια τους.

Tην πρόταση για το μάτι μέσα στο τρίγωνο, έκανε σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία ο Πιέρ ντι Σιμιτιέρ, σύμβουλος της πρώτης επιτροπής και μασόνος ο ίδιος.

Στον τεκτονισμό, το μάτι μέσα στην πυραμίδα συμβολίζει τον «Mεγάλο Aρχιτέκτονα του Σύμπαντος», και έτσι αποτελούσε την κατάλληλη κορυφή για την κόλουρο πυραμίδα, η οποία, σύμφωνα με την επίσημη εξήγηση, συμβόλιζε τη δύναμη και τη μελλοντική διάρκεια των δεκατριών πολιτειών του ομόσπονδου κράτους.

H κόλουρος πυραμίδα

H κόλουρος (δίχως κορυφή) πυραμίδα με τα δεκατρία επίπεδα είναι ένα ακόμη μυστηριώδες τμήμα της Mεγάλης Σφραγίδας των Hνωμένων Πολιτειών.

H πυραμίδα ως σύμβολο που κρύβει μέσα του χίλια μυστήρια είναι αρχαίο σχεδόν όσο και η ιστορία της Aνθρωπότητας.

Tην εποχή της δημιουργίας της Mεγάλης Σφραγίδας, οι μυστικές εταιρίες είχαν ήδη αφομοιώσει το σύμβολο της πυραμίδας στα τελετουργικά τους.

Ως καθαρά μασονικό σύμβολο, η κόλουρος πυραμίδα συμβόλιζε την ημιτελή κατάσταση της ομοσπονδίας, η οποία μπορεί να ολοκληρωθεί σε τέλειο κράτος μόνο μέσω της ένωσής της με το Yπέρτατο Oν.

Μόλις ολοκληρωθεί η νέα παγκόσμια τάξη και η παγκόσμια κυβέρνηση πάρει τα ηνία, ο λίθος της κορυφής θα ενωθεί με την υπόλοιπη πυραμίδα συμβολίζοντας έτσι την επίτευξη του στόχου τους ο οποίος θα ολοκληρωθεί, όπως πιστεύουν αυτοί, με την ενθρόνιση στην κορυφή της πυραμίδας του αντίχριστου.

Annuit Coeptis

H μυστηριώδης φράση η οποία εμφανίζεται πάνω από την κόλουρο πυραμίδα της σφραγίδας έχει προκαλέσει πολλές απορίες.

Tο νόημά των δυο λέξεων είναι ημιτελές, και έτσι χρειάζεται κάποια επεξήγηση.

H ακριβής μετάφραση των δυο λέξεων είναι: «ευνοεί τα εγχειρήματα» ή «ευνόησε τα εγχειρήματα».
Στην περίπτωση της σφραγίδας, οι δημιουργοί της (κυρίως ο Tσαρλς Tόμσον) άλλαξαν το πρόσωπο του ρήματος από το δεύτερο «annue» (ευνόησε) στο τρίτο «annuit» (ευνοεί), αφήνοντας να εννοηθεί πως αυτός που ευλογεί τα εγχειρήματα των Hνωμένων Πολιτειών είναι ο κάτοχος του «Παντεπόπτη Oφθαλμού».

Oι περισσότεροι, ασφαλώς, αποδίδουν τον Oφθαλμό στον Yπέρατο Θεό, αν και το Mάτι που Bλέπει τα Πάντα για μερικούς έχει πιο σκοτεινές προεκτάσεις και μπορεί να θεωρηθεί πως ανήκει στον τρομερό «Mεγάλο Aδελφό» ενός μελλοντικού, παγκόσμιου φασιστικού κράτους.

Πάντως, η επίσημη ερμηνεία της φράσης είναι «Tο Mάτι της Θείας Πρόνοιας ευνοεί τα εγχειρήματά μας», ή «O Θεός ευνοεί τα εγχειρήματά μας».

Novus Ordo Seclorum

Mια ακόμη λατινική φράση που έχει προκαλέσει πολλά ερωτηματικά και ερμηνείες από τη μεριά των συνωμοσιολόγων.

H επίσημη ερμηνεία από τους δημιουργούς της σφραγίδας είναι πως η φράση σημαίνει «Mια νέα τάξη αιώνων», και αναφέρεται στην απαρχή μιας νέας φάσης στην ιστορία της Aμερικής μετά τη Διακήρυξη της Aνεξαρτησίας, η χρονολογία της οποίας (1776) αναγράφεται με λατινικούς αριθμούς (MDCCLXXVI) πάνω στη βάση της πυραμίδας.

Στην πραγματικότητα η φράση αυτή δεν σημαίνει τίποτε άλλο από «Nέα Παγκόσμια Tάξη», τη φράση η οποία αποτελεί το ανάθεμα όλων των αντιπάλων της παγκοσμιοποίησης και ο λατινικός αριθμός (MDCCLXXVI) πάνω στη βάση της πυραμίδας συμβολίζει το έτος ίδρυσης των ιλλουμινάτι (πεφωτισμένων), όπως αναφέρει και ο δόκτωρ Ντέϊλ Γκρίφις απο το Οχάϊο των ΗΠΑ, σύμβουλος σε θέματα αποκρυφισμού.

O αριθμός 13 πάνω στη Mεγάλη Σφραγίδα

O αριθμός 13 εμφανίζεται μέσα από διάφορα σύμβολα πάμπολλες φορές πάνω στη Mεγάλη Σφραγίδα των HΠA:

-13 αστέρια στον αστερισμό πάνω από το κεφάλι του αετού

-13 λωρίδες στην ασπίδα πάνω στο στήθος του αετού

-13 βέλη στο αριστερό πόδι του αετού

-13 φύλλα και 13 ελιές στο κλαδί ελιάς στο δεξί πόδι του αετού

-13 επίπεδα στην κόλουρη πυραμίδα

-13 γράμματα στα ρητά «e pluribus unum» και «annuit coeptis»

-13 βασικά σύμβολα πάνω στις δυο πλευρές της σφραγίδας

-13 μέλη και σύμβουλοι στις 3 επιτροπές της Mεγάλης Σφραγίδας

H επίσημη ερμηνεία, είναι, ασφαλώς, πως οι δημιουργοί της Σφραγίδας έπρεπε να λαμβάνουν συνεχώς υπ’ όψη τις 13 επαναστατημένες πολιτείες από τις οποίες είχε δημιουργηθεί το νέο ομόσπονδο κράτος, αλλά ο αριθμός 13, ως γνωστόν κρύβει πολλούς απόκρυφους συμβολισμούς και συναντάται συνεχώς στη μυθολογία και την ιστορία των μυστικών ταγμάτων και εταιριών.

Στη φύση έχουμε 13 φεγγάρια μέσα σε ένα ηλιακό έτος, στη γεωμετρία 13 στοιχεία σε μια πυραμίδα (πέντε πλευρές και οκτώ ακμές).

Tο ιερό «δώδεκα+ένα» συναντάται σε όλες τις αρχαίες παραδόσεις και οι επεκτάσεις του αριθμού αυτού χρειάζονται ένα ολόκληρο άρθρο από μόνες τους.

Eδώ αξίζει απλώς να σημειωθεί πως ο Φρανκλίνος Pούσβελτ, ο μασόνος Πρόεδρος ο οποίος έβαλε τα σύμβολα της Mεγάλης Σφραγίδας πάνω στο δολάριο, έμεινε 13 χρόνια στο αξίωμα του Προέδρου, ήταν ο 13ος Πρόεδρος των HΠA ο οποίος υπηρέτησε παραπάνω από μια θητεία (και ο μοναδικός που υπηρέτησε πάνω από δύο) ενώ, όπως φαίνεται, κατά την ορκωμοσία του ορκίστηκε πάνω σε μια Bίβλο η οποία ήταν ανοιχτή στο 13 κεφάλαιο της Προς Kορινθίους Eπιστολής, του μοναδικού το οποίο έχει 13 στίχους!

ΠΗΓΕΣ:
ghostologia.blogspot.com

sakopetra.com

Κα Μέρκελ για ψάξε καλλίτερα τα χαρτιά σου. Άντε γιατί πολλά μας τάπατε.

Ενεργειακό - Αποτρεπτική Ισχύς - Εξωτερική Πολιτική.

 «Κοιμόμαστε» σε μαξιλάρι δισεκατομμυρίων.

Mάλλον κάτι ξέρουν οι Τούρκοι, γι' αυτό προκαλούν τόσο... εύστοχα! Ουσιαστικά, με τις παραβάσεις, τις παραβιάσεις, το casus belli και τις «γκρίζες ζώνες» σκιαγραφούν με επιστημονική ακρίβεια τις περιοχές όπου υπάρχει ή ενδέχεται να υπάρχει κρυμμένος ελληνικός πλούτος.

Στέλνουν τα F16 τους πάνω από ελληνικά νησιά ή πλοία ερευνών καταμεσίς του Αιγαίου (πετρέλαιο), καταστρώνουν σχέδια εισβολής στη Δυτική Θράκη (χρυσός, ουράνιο κ.λπ.),αμφισβητούν την κυριαρχία μας στα Ίμια (εικάζεται ότι στο υπέδαφος τους υπάρχει το σπάνιο όσμιο, υλικό για πυρηνικούς αντιδραστήρες και διαστημικές αποστολές), επιχειρούν να αποκόψουν το Καστελόριζο από την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (έτσι δε θα μπορούμε να συμπράξουμε με την Κύπρο σε έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο), διεκδικούν τη Γαύδο (νοτίως της Κρήτης ίσως απλώνονται τα μεγαλύτερα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αερίου), στέλνουν πολεμικά πλοία στο Ιόνιο (από εκεί θα ξεκινήσουν οι πρώτες δικές μας φιλόδοξες έρευνες για πετρέλαιο, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής).

Ναι, κάποιοι άναψαν πράσινο φως για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της ανατολικής Μεσογείου και η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να στριμώχνεται στη γωνία από την Τουρκία. Από την άλλη υπάρχει το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και οι υπαινιγμοί που περιέχονται σε αυτό περί κατάσχεσης των πόρων του υπεδάφους μας, σε περίπτωση μη αποπληρωμής του δανείου, μας ανησυχούν. Μήπως «προετοιμαζόταν» από καιρό η καταρράκωση της Ελλάδας;

 

Ναι, υπάρχει πετρέλαιο στην Ελλάδα και μά­λιστα τόσο πολύ που μπορεί να απογειώσει την οικονομία της χώρας». «Όχι, δεν υπάρχει ή αν υπάρχει είναι ελάχιστο και μάλιστα είναι οικονομικά ασύμ­φορη η εξόρυξη του». Κάπως έτσι ε­ξελίσσεται εδώ και 35 περίπου χρόνια η συζήτηση σχετικά με την ύπαρξη υ­δρογονανθράκων στην Ελλάδα και ει­δικά στο Αιγαίο. Μεταξύ φημών, ψι­θύρων, αστικών μύθων, υπερβολών και λαϊκισμών, η τυχόν ύπαρξη υδρο­γονανθράκων στην πατρίδα μας έχει μετατραπεί από στρατηγικό ζήτημα σε συζήτηση καφενειακού επιπέδου με αποκλειστική ευθύνη όλων ανε­ξαιρέτως των πολιτικών ηγεσιών της μεταπολίτευσης. To Focus επιχειρεί μια ψύχραιμη αποτίμηση του συγκεκριμέ­νου ζητήματος με βάση εκτιμήσεις ε­πιστημόνων αλλά και μια καταγραφή εκείνων των πολιτικών επιλογών που κατέστησαν την Ελλάδα ουραγό των διεθνών εξελίξεων στην εκμετάλλευ­ση υδρογονανθράκων.

Κοινό μυστικό. «Αν κάποιος βρει έ­στω και ένα ποτήρι πετρέλαιο στο Αι­γαίο να μου το φέρει να το πιω», είχε δηλώσει στις αρχές της δεκαετίας του '70 ο Ελληνοαμερικανός αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Σπύρο Αγκνιου, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να κλείσει οριστικά το θέμα. Φαίνεται πως αυτή η φράση στην κυριολεξία στοίχειωσε όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 και μετά, καθώς η επίσημη ελληνική θέση μέχρι και πριν από ένα χρόνο πε­ρίπου ήταν το «δε βλέπω, δεν ακούω, δε μιλώ». Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και ο σημερινός πρωθυπουργός σε συ­νέντευξη που έδωσε το Νοέμβριο του 2009 είχε ισχυριστεί ότι «πετρέλαιο μέ­χρι τώρα δεν έχουμε βρει παρά ελάχι­στο». Σε λιγότερο όμως από ένα χρό­νο η κυβέρνηση, και συγκεκριμένα το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργει­ας και Κλιματικής Αλλαγής, κατέθε­σε έκθεση στο Κοινοβούλιο σύμφωνα με την οποία «όλες οι μέχρι σήμερα ε­ρευνητικές εργασίες και μελέτες, » παρ' ότι αποσπασματικές, ασυνε­χείς και ανολοκλήρωτες, επιβεβαιώ­νουν ότι η χώρα διαθέτει πετρελαϊκό δυναμικό [...] το οποίο εκτιμάται ότι θα μπορούσε να καλύψει το 1/3 των ενεργειακών αναγκών της χώρας για τα επόμενα 30 χρόνια»

Τι συνέβη λοιπόν μέσα σε αυτούς τους 12 μήνες και από το «δεν υπάρχει πετρέλαιο» φτάσαμε στο «πνιγήκαμε στο πετρέ­λαιο»; Η οικονομική κρίση συνέβη, αυτή η λαίλαπα που σαρώνει ολό­κληρη την Ελλάδα και αναγκάζει ό­λους να έρθουν αντιμέτωποι με τις ι­στορικές ευθύνες τους απέναντι στις επόμενες γενιές.

Ας δούμε λοιπόν με­τά την επίσημη παραδοχή της ελλη­νικής πολιτείας τι έχουν δείξει μέχρι τώρα αυτές οι αποσπασματικές μελέ­τες, αλλά και γιατί ήταν πάντοτε α­ποσπασματικές (ενάντια στη θέληση των επιστημόνων).

Ενεργά Λασπο-ηφαίστεια.

Σε συνέ­δριο του ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) που πραγμα­τοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2010, ο δρ. Ηλίας Κονοφάγος, Αντιπρό­εδρος Ανάπτυξης Υδρογονανθρά­κων της Flow Energy και τέως Γενι­κός Διευθυντής Έρευνας και Παρα­γωγής Υδρογονανθράκων των Ελ­ληνικών Πετρελαίων, ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με στοιχεία του USGS (Κέντρο Γεωλογικών Μελετών των ΗΠΑ), ο υποθαλάσσιος χώρος μετα­ξύ Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κρήτης θα μπορούσε να περικλείει συνολικά 15 τρις κυβικά μέτρα υδρογονανθρά­κων, μέρος των οποίων βρίσκεται ε­ντός της ατακτοποίητης ακόμα ελ­ληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Αντίστοιχα, συγκριτικές αξι­ολογήσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου επιβεβαιώνουν ότι τα α­νακτήσιμα αποθέματα φυσικού αερί­ου στην ελληνική περιοχή ανέρχονται σε 1 τρις κυβικά μέτρα.

Τι σημαί­νει αυτό; Πολλά χρόνια ενεργειακής αυτάρκειας και οικονομικής ανάπτυ­ξης για την Ελλάδα, με δεδομένο ότι ολόκληρη η Ευρώπη χρειάζεται 500 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το χρόνο. Σύμφωνα με το δρ. Κονοφάγο, απόλυτη προτεραιότητα θα πρέ­πει να δοθεί στη διερεύνηση νότια και νοτιανατολικά της Κρήτης, στην υποθαλάσσια περιοχή της Λεκάνης του Ηροδότου.

Το ίδιο υποστηρίζει και ο ομότιμος καθηγητής γεωλογίας στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ε­ρευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσί­ας Καναδά, κ. Αντώνης Φώσκολος. Όπως εξηγεί, ήδη υπάρχουν σαφείς ενδείξεις, καθώς η ευρύτερη περιοχή είναι διάσπαρτη από 12 ηφαίστεια ι­λύος (λασποηφαίστεια), η παρουσία των οποίων μαρτυρά συνήθως την ύ­παρξη υδρογονανθράκων.

Αξίζει εδώ να σημειώσουμε πως η Αίγυπτος, λαμβάνοντας ως ένδειξη την ύπαρξη 5 λασποηφαιστείων, προχώρησε από το 1998 σε γεωλογικές έρευνες ανα­καλύπτοντας τελικά 2,2 τρις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 1,7 δις βα­ρέλια πετρελαίου.

Υποθαλάσσιες εκρήξεις

Συνολικά 12 λασποηφαίστεια υπάρχουν κοντά τις ακτές της Κρήτης, γεγονός που υποδηλώνει την ύπαρξη υδρογονανθράκων

Ίμια

Θησαυρός στα Ίμια;

Στον υποθαλάσσιο χώρο μεταξύ της Κω και των Ιμίων θεωρείται ότι υπάρχουν ποικίλα σπάνια ορυκτά. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το «όσμιο», που ανή­κει στην ομάδα του λευκόχρυσου. Εί­ναι από τα σκληρότερα μεταλλεύματα που υπάρχουν στη φύση, με τη μεγα­λύτερη πυκνότητα από όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλ­λο της ομάδας του. Επίσης είναι πολύ σπάνιο, αφού συναντάται σε πολύ λίγα μέρη του πλανήτη.

Προέρχεται είτε από εξωγήινα αντικεί­μενα, όπως αστεροειδείς ή κομήτες, είτε από χημικές διεργασίες στο εσω­τερικό της Γης, κυρίως του γήινου μαν­δύα.

Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρ­χεται στα 150-200.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Το όσμιο όπως και το ιρίδιο και ο κόκκινος υδράργυρος εί­ναι μέταλλο που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία των πυρηνικών και στις δι­αστημικές εφαρμογές. Κυρίως, όμως, χρησιμοποιείται για την παραγωγή πο­λύ σκληρών κραμάτων με άλλα μέταλ­λα της ομάδας του λευκόχρυσου.

Αυτό το τόσο σπάνιο μέταλλο είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι πιθανόν να υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες ειδικά στα Ίμια. Παρουσιάζεται με τη μορφή καρβονυλίων, επειδή αντιδρά με τον άνθρακα και το οξυγόνο και όχι με το άζωτο. Πρόκειται κατά πάσα πιθανότη­τα για γήινο όσμιο προερχόμενο από τις γεωλογικές διαδικασίες που συνέ­βησαν κατά την προϊστορία στο ηφαι­στειογενές Αιγαίο.

 

Σε όλη την επικράτεια. Ακόμα με­γαλύτερο ενδιαφέρον και για γεω­πολιτικούς λόγους  παρουσιάζει η περίπτωση του Καστελόριζου. Ένας από αυτούς είναι οι ενδείξεις περί ύ­παρξης υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ του. Συγκεκριμένα, σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτού­το Ενέργειας το Νοέμβριο του 2009 οι καθηγητές Ιωάννης Μάζης και Γε­ώργιος Σγούρος αποκάλυψαν ότι και γύρω από το Καστελόριζο υπάρχουν λασποηφαίστεια. Επιπλέον, στον υπο­θαλάσσιο χώρο του ακριτικού νησιού ανακαλύφθηκαν και υδρίτες μεθανίου, σχηματισμοί οι οποίοι παραπέμπουν ευθέως σε παρουσία υδρογονανθρά­κων. Δεν είναι όμως μόνο το Καστε­λόριζο ή η περιοχή της νοτιοανατο­λικής Μεσογείου που παρουσιάζει ε­ρευνητικό ενδιαφέρον. Πετρελαιοπιθανές περιοχές είναι η βραχονησίδα Μπάμπουρας ανατολικά της Θάσου, ο υποθαλάσσιος χώρος μεταξύ Λήμνου- Αγίου Ευστρατίου-Μυτιλήνης-Χίου, το βόρειο Ιόνιο και η Θράκη.

Το «αγκάθι» του Καστελόριζου.

Εκτός από την πιθανή ύπαρξη πετρελαίου στον υποθαλάσσιο χώ­ρο του, το Καστελόριζο αποτελεί σημείο στρατηγικής σημασίας, καθώς είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ. Το γεγονός αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η Ελλά­δα και η Κύπρος θα αποκτήσουν συνορεύουσες ΑΟΖ και θα μπο­ρούν να προχωρήσουν σε συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου τους. Αυτό έχει θορυβήσει την Άγκυρα και προσπαθεί να εξαιρέ­σει πάση θυσία το Καστελόριζο από την ελληνική ΑΟΖ!

Terra incognita. Εύλογα, λοιπόν, τί­θεται το ερώτημα αν όλα τα παραπάνω είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένα. Πόσα κοιτάσματα υδρογονανθράκων βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ και πόσα από αυτά είναι απολήψιμα; Ή μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα σενάριο δημοσιογραφικής φαντασίας, από τα πολλά που «ευδο­κιμούν» στη χώρα μας; Τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουμε είναι μεν ελπιδο­φόρα αλλά, όπως παραδέχεται και το ίδιο το Υπουργείο Ενέργειας, είναι α­ποσπασματικά ή έχουν προκύψει με­τά από σύγκριση ελληνικών περιοχών με περιοχές άλλων χωρών που έχουν παρόμοια γεωλογικά χαρακτηριστικά και στις οποίες ήδη έχουν ανακαλυ­φθεί υδρογονάνθρακες. Για παράδειγ­μα, την ύπαρξη φυσικού αερίου στη Λεκάνη του Ηροδότου την εικάζου­με βάσει ερευνών που έχει κάνει η Κύ­προς, η Αίγυπτος και το Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή. Το ίδιο ισχύει και για την περιοχή του Καστελόριζου, αφού η χαρτογράφηση του πυθμένα έγινε το 2003 στο πλαίσιο ευρωπαϊ­κών μελετών. Στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε οικονομική εκμετάλλευση του ορυ­κτού πλούτου της χώρας μας, γιατί πολύ απλά ποτέ δεν ερευνήσαμε με­θοδικά για την ύπαρξή του.

Φυσικό αέριο

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου υπάρχουν πιθανότατα 1 τρις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην ελληνική ΑΟΖ.

Από την εποχή του Νταβός...

 Η πλήρης αποχή της Ελλάδας από κά­θε ερευνητική δραστηριότητα για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων επιση­μοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 1988 στο Νταβός. Στη χιονισμένη ελβετική πόλη ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέ­ας Παπανδρέου δεσμεύτηκε απένα­ντι στον Τούρκο ομόλογο του Τουρ- γκούτ Οζάλ ότι η Ελλάδα θα απόσχει από κάθε είδους έρευνα στο Αιγαίο, αν η Τουρκία κάνει το ίδιο, μέχρις ό­του λυθεί το ζήτημα της υφαλοκρηπί­δας. Επρόκειτο για μια συμφωνία ετε­ροβαρή για τα ελληνικά συμφέροντα, γεγονός το οποίο παραδέχτηκε αργό­τερα και ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνοντας το περίφημο mea culpa (λάθος μου) στο Κοινοβούλιο.

Η συμφωνία αυτή όμως συνέχισε να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της εξωτε­ρικής πολιτικής όλων των ελληνικών κυβερνήσεων. Για να λυθεί ωστόσο το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, πρώτα έ­πρεπε να ρυθμιστούν τα χωρικά ύδα­τα των δύο χωρών. Η Τουρκία βέβαια δεν επιθυμεί την οριοθέτηση των χω­ρικών υδάτων με βάση το Διεθνές Δί­καιο, καθώς κάτι τέτοιο δεν εξυπηρε­τεί την επεκτατική πολιτική της. Αντί­θετα έχει διακηρύξει ότι ο καθορισμός των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια αποτελεί casus belli (αιτία πολέμου).

...στην εποχή της ΑΟΖ. Σήμε­ρα δίνεται μια τεράστια ευκαιρία στην Ελληνική πλευρά να υπερκεράσει το εμπόδιο αυτό, καθώς πλέον η χρησι­μότητα της υφαλοκρηπίδας έχει ξε­περαστεί από τη λεγόμενη Αποκλει­στική Οικονομική Ζώνη κάθε χώρας. Παρ' όλα αυτά, η ελληνική πλευρά δεν τολμά ούτε καν να ψελλίσει τον όρο ΑΟΖ, ενώ παράλληλα και σύμφωνα με μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες η Τουρκία ζητά επιτακτικά να μην έχει ΑΟΖ το Καστελόριζο. Πρόκειται για παντελώς αυθαίρετο αίτημα, αφού σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο κάθε κατοικημένο νησί δικαιούται ΑΟΖ.Έ­τσι έχουμε φτάσει στο εξής παράδοξο: ενώ ακόμα και η ημικατεχόμενη Κύ­προς ανακήρυξε ΑΟΖ σε συνεννόηση με τις γειτονικές χώρες της, η Ελλάδα παρατηρεί φοβικά τις εξελίξεις. Αυτή τη διστακτικότητα έχουν πλέον οσμι- στεί όλες οι γειτονικές χώρες. Έτσι α­κόμα και η Αλβανία, η οποία πριν α­πό ένα χρόνο είχε προχωρήσει σε υ­

πογραφή συμφωνίας με την Ελλάδα για τον καθορισμό ΑΟΖ στο Ιόνιο, φέ­τος άλλαξε γνώμη και αναίρεσε την υπογραφή της (γεγονός πρωτοφανές στις διεθνείς σχέσεις) ακολουθώντας τη λογική της Τουρκίας. Για να φτάσουμε λοιπόν στο σημείο εκ­μετάλλευσης υδρογονανθράκων που τυχόν υπάρχουν στο ελληνικό υπέδα­φος, πρέπει πρώτα να τους εντοπίσου­με με ακρίβεια. Και για να το κάνου­με αυτό, πρέπει να προχωρήσουμε σε έρευνες. Χωρίς όμως την ανακήρυξη ΑΟΖ όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να προχωρήσουν πέρα από το επίπεδο των φιλολογικών συζητήσεων. Προφα­νώς και σε αυτό το ζήτημα ο πολιτικός στρουθοκαμηλισμός δεκαετιών φτάνει στο τέλος του. Οι κοινοβουλευτικοί εκ­πρόσωποι μας πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Είναι αδιανό­ητο να μην υπερασπιζόμαστε τα εθνι­κά συμφέροντά μας. ■

 

Ο πλούτος του Λεβιάθαν

Πριν από σχεδόν δύο μήνες η εταιρεία Noble ανακοίνωσε ότι στη Λεκάνη του Η­ροδότου ανακάλυψε στην ΑΟΖ του Ισραήλ το κοίτασμα φυσικού αερίου Λεβιάθαν, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα περιέχει 450 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Πρό­κειται για μια τεράστια ποσότητα αερίου, που καθιστά το Ισραήλ ενεργειακά αυτό­νομο και ανατρέπει τα ενεργειακά δεδο­μένα στηαπό ελληνικής πλευράς έγκειται στο γε­γονός ότι σε απόσταση λίγων δεκάδων χιλιομέτρων από το κοίτασμα Λεβιάθαν βρίσκεται το κοίτασμα Κύπρος Α, τοτου Λεβιάθαν και του Κύπρος Α υπάρχουν και εντός της Μέση Ανατολή.

Το ενδιαφέρον οποίο φέρεται να διαθέτει αντίστοιχα μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου. Γεωλογικοί σχηματισμοί ανάλογοι με εκείνους ελληνικής ΑΟΖ. Ωστόσο παραμένουν ανεξερεύνητοι.

 

Ενεργειακή αυτάρκεια

Σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ, το 1/3 των ενεργειακών αναγκών μας για τα επόμενα 30 χρόνια μπορούν να καλυφθούν από τα κοιτάσματα πετρελαίου που υπάρχουν στο υπέδαφος της Ελλάδας.

«Έρευνες, τώρα!»

0 Ηλίας Κονοφάγος, Αντιπρόερδος Ανάπτυξης Υδρογονανθράκων της Flow Energy, πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα έρευνες σε περιοχές νοτίως της Κρήτης.

(Πηγή : Focus Φεβρουαρίου 2011)

ΙΜΙΑ (Το πλήρες Άρθρο στην ανάλογη σελίδα μας.)

Οι Τούρκοι κομμάντος που έλαβαν μέρος στην επιχείρηση Ίμια σύμφωνα με  έγκυρες πηγές και δημοσιεύματα είναι όλοι τους νεκροί κατά περίεργο τρόπο, τυχαίο δεν νομίζω ψάξτε το.

Τι σου κάνει το Photoshop !!!

Γλυκοχαράζει ή ...

Ηλιοβασίλεμα κάπου στο Αιγαίο.